Pozyskiwany jest pod koniec lipca, a wytwarzany przez pszczoły z nektaru kwiatów gryki. W Polsce roślina ta występuje głównie na terenach wschodnich. Pszczoły pracują na jej kwiatach tylko w godzinach przedpołudniowych. Charakterystyczną cechą tej rośliny jest nagłe przerwanie produkcji nektaru, co powoduje niezadowolenie u pszczół, ale nie ma wpływu na zbiory. . Smak miodu gryczanego różni się od pozostałych miodów, jest lekko ostry, drapie w język. Doceniany jest przez koneserów, budzi zachwyt u smakoszy , a jego korzenny posmak powoduje, że pomylenie go z innym miodem jest niemożliwe. Nadaje się idealnie do wszelkiego rodzaju wypieków, a w szczególności mazurków i pierników. W postaci płynnej ma kolor od ciemnobrązowego do czarnego. Krupiec ma barwę znacznie jaśniejszą, zbliżoną do brązowej. Miód gryczany może mieć specyficzną konsystencję, gdy zaczyna krystalizować – często zdarza się, że wokół jego kryształów pozostaje cienka warstwa płynnego miodu.

   Miód gryczany zawiera dużą ilość substancji odżywczych, w tym rutynę, która zmniejsza ryzyko wystąpienia zmian miażdżycowych, uszczelnia naczynia krwionośne oraz przyśpiesza gojenie ran. Zawiera również cholinę, której niedobór może spowodować uszkodzenia wątroby i nerek. W porównaniu z innymi miodami gryczany ma większą zawartość inhibiny (jest to substancja odpowiedzialna za odporność organizmu), żelaza oraz witaminy C. Polecany jako dodatek w leczeniu anemii u dzieci i dorosłych oraz poprawie metabolizmu u człowieka, przyspiesza trawienie.