Miód jest naturalnym produktem wytwarzanym przez pszczoły z nektaru kwiatów.  Na przestrzeni stuleci, w procesie ewolucji pszczoły i kwiaty wypracowały model współpracy idealnej. Kolor, zapach, ruch to pomysł kwiatów na zachęcenie pszczół do odwiedzin. W zamian za słodki poczęstunek, pozwalający pszczołom żyć i przetrwać zimę, otrzymują pyłek, który umożliwia im rozmnażanie. Nie tylko kwiaty mają do zaoferowania pszczołom wyjątkowy dar, również zielone  liście drzew obdarzają je słodką wydzieliną z drobną pomocą małych żerujących na nich istot tj. mszyc czy czerwców. 

Nektar zebrany z kwiatów, spadź z drzew, a także pyłek jest dla pszczół pokarmem niezbędnym do życia i rozwoju. Pobrany z roślin słodki sok pszczoły transportują do ula w wolu miodowym. Już w trakcie transportu zmienia się jego skład biochemiczny poprzez wzbogacenie go enzymami i kwasami organicznymi wytwarzanymi przez organizm pszczoły. Dostarczony do ula towar zwany w żargonie pszczelarskim wziątkiem zawiera od 30 do nawet 80% wody. Pszczoły ulowe poprzez wzajemne przekazywanie sobie nektaru oraz wielokrotne jego wypuszczanie z wola miodowego na języczek odparowują wodę, oraz dodają do niego enzymy z gruczołów ślinowych. Na tym etapie przyszły miód jest wzbogacony o substancje, których nie da się wytworzyć w sztuczny sposób. Po odparowaniu wody do poziomu ok. 18% miód jest magazynowany w komórkach plastra pszczelego i po 4-5 dniach zostaje zasklepiony woskowym wieczkiem. Tak przygotowany pokarm jest przechowywany przez pszczoły na czas niepogody oraz na okres zimowy.