Sklenar H/47

To stara linia pszczół wyselekcjonowana w dolnej Austrii przez Guido Sklenar. Prawidłowa, pełna nazwa tej linii to 47/H/47. Określane są często jako pszczoły niezniszczalne, a ze względu na wczesną porę rozpoczynania lotów również jako pszczoły "skowronki". Pszczoły tej linii charakteryzują się wczesnym rozwojem, utrzymują w sezonie równe rodziny, średniej siły, natomiast w okresie jesiennym rodziny tworzą silne roje i takie wchodzą do zimowli. Wykorzystują wszystkie pożytki od rzepaku do spadzi. Sklenar H/47 dobrze reaguje na podstawowe zabiegi przeciwrójkowe, co pozwala na łatwe uniknięcie rójek. Charakteryzują się wysoką miodnością. Rodziny wykazują tendencję do cichej wymiany matki w 2-3 roku ich życia. W okresie silnego pożytku ograniczają matkę w czerwieniu. Podczas przeglądów dobrze trzymają się plastrów, nie wykazują agresji.

Pszczoła uniwersalna - polecana szczególnie dla pszczelarzy, którzy nie mają możliwości dokonywania częstych przeglądów.

Sklenar G/10

Pszczoły te ze względu na szczególną łagodność określane są mianem "jagnięcej pszczoły". To najłagodniejsze ze wszystkich "Sklenarów". Rozwój wiosenny przebiega szybciej niż w przypadku H/47. Rodziny w sezonie są silne lub bardzo silne. W okresach dłuższej niepogody, w czasie gdy siła rodziny osiąga swoje maksimum, częściej niż u H/47 pojawiają się oznaki nastroju rojowego. Ze względu na dużą dynamikę czerwienia wymagają obszernych uli. W czasie przeglądów dobrze trzymają się plastra, nie maja tendencji do "wylewania się". Wykonywanie przeglądów możliwe jest również przy gorszej pogodzie. Miód składają głównie w nadstawce, nie wykazuje tendencji do ograniczania matki w czerwieniu.

Pszczoła do intensywnej gospodarki polecana do pasiek, które wykorzystują kilka pożytków oraz do tworzenia odkładów.

Galicja

To linia kraińska powstała w drodze krzyżowania trzech linii tej rasy. Prace nad „Galicją” rozpoczęły się w 2010 roku w pasiece hodowlanej Gospodarstwa Pasiecznego „Pasieka Szeligów”. Pszczoły tej linii charakteryzują się zrównoważonym rozwojem dostosowanym do warunków pogodowych. Wczesny start wiosenny umożliwia zbiór z pożytków występujących na przełomie kwietnia i maja. W czasie przeglądów bardzo dobrze trzymają się plastrów, nie wykazują również tendencji do „wylewania” się z korpusu. W ulu zachowują wyraźny podział na gniazdo i miodnię. Wokół czerwiu gromadzą niewielkie ilości pierzgi, a podstawowy jej magazyn umiejscawiają najczęściej na ostatniej ramce dolnego korpusu. Jak wszystkie typowe krainki potrzebują w okresie pożytku towarowego większej ilości korpusów. Bardzo dobrze reagują na zabiegi przeciwrójkowe.

Pszczoła ta polecana jest do pasiek, gdzie ze względu na ilość pni, lub typ pasieki nie jest możliwe częste wykonywanie przeglądów. Ze względu na łagodne zachowanie bardzo dobrze sprawdza się również w przydomowych pasiekach, gdzie nie jest uciążliwa dla otoczenia.